معاد واژه‌ی عربی ست،از عود می آید به معنای بازگشتن ـ رستاخیز يا دوباره برخاستن (پس از مرگ). باور به رستاخیز (معاد) یکی از اصول دین اسلام است. برخی معاد را تنها جسمانی (رجعت ) یا تنها روحانی (آخرت) می دانند . معاد یکی از اصول دین اسلام و یکی از مهم‌ترین آن‌هاست.
معاد از ديدگاه قرآن[]
- باطن هر کس در این دنیا، عین ظاهر در آخرت است.
- در روز قيامت نفس را مؤاخذه می شود و نه قوای نفس. به همين خاطر نفس به قوای خود می پرسد که چرا بر علیه من شهادت می دهید و اعضای او پاسخ می دهند که خداوند ما را به نطق واداشته است.
- نظام آخرت کاملترین نظام امکانی است که هر کس به حسب گنجايش وجودی خود هر چه را اراده نماید و بخواهد بی درنگ و بدون شرط به وجود خواهد آمد.
فلسفه معاد از نظر اسلام[]
- معاد يعنی تجلی كردن نفس با تمام آنچه در درون خود داشته است، يعنی آنچه در زمين وجودت كاشتی قيام می‌كند. در قيامت نوشته‌های نفس به اسم شريف "الحی" حيات می‌يابند.
- هر كس زرع و زارع و مزرعه خويش است؛ به عبارت ديگر مهمان سفره خود است. بسياری از آنچه در آخرت به انسان روی می‌آورد بروز و ظهور صفات و ملكاتی هستند كه انسان در مزرعه وجود خويش كاشته است.
سعدی
- جزا در طول علم و عمل بلکه نفس علم و عمل است. لاجرم قیامت هر کسی برپا شده‌است و هر کس بهشت یا دوزخ خود است.هر کس با ادراکات و افکار و اقوال و اعمالش سازنده خود است و ادراکات او عین هویت و ذات او می‌گردند.
منابع[]
- معرفت نفس - علامه حسن زاده آملی
- انسان در عرف عرفان- علامه حسن حسن زاده آملی
جستارهای وابسته[]
- تجربه نزدیک مرگ
- زندگی پس از مرگ